Ciemność

 

Otuliła mnie welurem

jedwabiście miękko czarnym.

Otoczyła pyłem gwiezdnym

księżycowi wydartym.

Nie ściele się cieniem 

o słonecznym czasie.

Kołysze serca złamane

wiszące na jednym zawiasie.

Bosą stopą depcze trawy.

Tańczy roztargniona.

O północy gwiazdy liczy

i drży rozpalona.

To z nią konik polny

gra swoje sonaty.

Tylko dla niej dzwoni

dzwonnik liliowaty.

Ciemność mym stróżem

w swej sile niezłomnej.

Czuwa nade mną zawsze

i nader przytomnie.

Ewci. Tak na poukładanie wszystkiego.

Wątek muzyczny na dziś:

1) http://www.youtube.com/watch?v=IDm96Aqyzz4

Pocałuj noc w najwyższą z gwiazd.

Zapomnij się.

I tańcz.