poniedziałek, 7 lutego 2011

Zmiana kursu


Chociaż życie w swym biegu stawia na drodze człowieka wielu ludzi to 99, 7 % społeczeństw nigdy się ze sobą nie zetknie. Jednak Ci, którzy stają na naszej drodze wystarczą.

Nie trzeba szukać daleko. W tych 0,3% zawiera się "świat".
Ludzie wyjątkowi, dla których chciałoby się zrobić wszystko albo jeszcze więcej, ale i ci, którym coś ciągle nie odpowiada, ciągle są niezadowoleni i jak to zwykle bywa - chcą zepsuć coś innym. Ot tak w ramach tego, że jak nie idzie mi to tobie też nie.

Otóż jasno stawiam sprawę. Koniec z czymś takim. Jeśli Ci nie idzie, to weź się za siebie - powinno pomóc. Nie truj mi - ja mam swój własny krzyż do noszenia i twojego nie potrzebuję. Jednak zawsze możesz poprosić o pomoc - wtedy razem zastanowimy się jak sprawić by było lżej, ale nigdy na siłę. Ja też jestem tylko człowiekiem - lubię pomóc, ale nie dam się wykorzystać.

Koniec, dopóki sam nie zobaczysz swojej wyjątkowości - bo ja z transparentem biegać nie zamierzam, a otwarcie o tym nie powiem. Będę czekać - długo, ale nie wiecznie...

Krzychowi

***
Na przedmieściach przedraju
Siedzą ciche anioły
Smutku
Nigdy nic nie mówią
Rzucają granatami za siebie

Jeden z nich wpadł mi w ręce
Urwana zawleczka
Niewybuch
Co mam zrobić?
Zatrzymać czy odrzucić dalej

Odcięta ręka głupiej nadziei
Swędzi niemiłosiernie
W łokciu
Zaropiały lazur oczu
Zasłania rzeczywistość

Słodka gorycz cykuty
Sypie się białym śniegiem
Pękają
Usta i dłonie
Razem splecione
W siebie wtulone

Wątek muzyczny na dziś:
1) http://www.youtube.com/watch?v=SR6iYWJxHqs&feature=related


Przyjaciel to niezwykły towarzysz na mojej drodze życia, to nie ktoś, kto wytycza mi tę drogę, to ktoś kto sam staje się moją drogą życia. Stań się moją drogą, bo już dość mam obijania się o drogowskazy, które mówią "nie w tą stronę." Bądź, po prostu bądź.

1 komentarz:

  1. Nie zawsze widać smutku odbicie,
    gdy łzy rzęsiste się leją.
    Bywa, że w sercu łamie się życie,
    a usta ciągle się śmieją...

    OdpowiedzUsuń